04 Kwiecień 2016
1 kwietnia ruszyła również sprzedaż karnetów wraz z licznymi prezentami.
Więcej informacji na http://www.afrykamera.pl/ oraz na facebookowej stronie wydarzenia: https://www.facebook.com/afrykamera/?fref=nf
W tegorocznej edycji organizatorzy spojrzą kompleksowo na Arabską Wiosnę i jej wpływ na region, w tym przede wszystkim na jej przemiany kulturowe i społeczne. Skupią się tym samym na nowym postrewolucyjnym kinie Afryki Północnej, w szczególności z Tunezji i z Egiptu. Oprócz znakomitych filmów, docenionych na światowych festiwalach filmowych, przygotowano bogaty program wydarzeń przybliżających do kultury różnych krajów afrykańskich. W planach jest wystawa zdjęć cenionego na świecie fotografa Mosa El Shamy, koncert tunezyjsko-szwajcarskiej piosenkarki Soraya Ksontini, warsztaty kuchni północnoarabskiej oraz spotkanie z Martyną Wojciechowską.
AfryKamera 2016 odbywać się będzie pod hasłem Stany rewolucji. Nie tylko zamierzamy odkrywać samą sytuację w regionie Afryki Północnej w 5 lat po wydarzeniach Arabskiej Wiosny, ale przede wszystkim chcemy stworzyć bogate portrety „stanów ducha” całego kontynentu ogarniętego rewolucyjnym fermentem. Choć nie wszystkie przemiany potoczyły się w kierunku liberalizacji i demokratyzacji, na kontynencie zauważalny jest skokowy wzrost wolności słowa, myśli, ekspresji, w tym w szczególności w kontekście kobiet. Kobiety dźwigają Afrykę na swoich barkach i to głównie dzięki nim kontynent przeżywa najlepszy swój okres burzliwego rozwoju w historii. Kobieta rozbrzmiewa szczególnie głośno w afrykańskim kinie i prawdopodobnie poza tymi stricte kobiecymi nie ma kinematografii równie „kobiecej”, co właśnie afrykańska, co widać w naszej selekcji – rok w rok kobiety stanowią znaczny odsetek reżyserów tytułów AfryKamery – mówi Przemysław Stępień, dyrektor programowy festiwalu.
11. Festiwal AfryKamera – Stany rewolucji
Od 18 kwietnia do 9 maja 2016 roku
Warszawa (Kino Luna), Białystok, Gdańsk, Konin, Kraków, Łódź, Poznań, Wrocław.
Festiwal "AfryKamera. film. muzyka życie", pierwszy w obszarze Europy Środkowo-Wschodniej festiwal prezentujący afrykański wkład w rozwój światowej kinematografii, organizowany jest raz do roku w Warszawie, przy czym mniejsze odsłony wydarzenia odbywają się w kilku innych miastach w Polsce.
Festiwal zapoczątkowano w 2006 roku wspólnie z Ambasadą Republiki Południowej Afryki przy ogromnym wsparciu byłej ambasador tego kraju w Warszawie, Febe Potgieter Gqubule. Kolejne edycje AfryKamery były niezwykle dobrze przyjęte w polskich mediach, a w 2007 roku AfryKamera uzyskała nominację Nocnych Marków Aktivista za najlepsze wydarzenie roku. W latach 2006-2013 w festiwalu uczestniczyli m.in. goście (reżyserzy i twórcy) z Angoli, Mozambiku, RPA, Burkina Faso, Nigerii, Wielkiej Brytanii, Francji, Mauritiusu, Algierii, Rwandy. Łącznie w tym okresie pokazano ponad 200 filmów afrykańskich z całego kontynentu...
Celem Festiwalu jest przybliżanie największych osiągnięć Afryki w zakresie kina, co pozwala na bieżące obserwowanie rozwoju kontynentu w tym sektorze oraz przełamywaniu nieprawdziwego stereotypu, że Afryka jest kinową pustynią. Dotyczy to nie tylko dorobku ostatnich kilku lat, również przybliżaniu nieznanej, a wielce wartościowej twórczości klasyków tego regionu. Dodatkowo dążymy do przybliżania znajomości specyfiki kinematograficznej regionów afrykańskich oraz do przedstawienia i rozjaśniania jak lokalne różnice kulturowe potrafią znacząco wpływać na język kinowy i specyfikę twórczości.
PO CO AFRYKAMERA?
AfryKamera powstała z myślą o prezentowaniu najważniejszych zjawisk kulturowych i kinematograficznych w Afryce, ale z punktu widzenia lokalnego. Już sama nazwa wskazuje na klucz Festiwalu: Afrykańska Kamera, czyli Afryka oczami Afrykanów. Przedstawiamy zatem wersję Afryki nie przez krzywe zwierciadło zagranicznego obiektywu.
We wszelkich mediach dominuje obraz Afryki z perspektywy europejskiej lub amerykańskiej, natomiast głos afrykański jest niemy i słabo słyszalny. Z kolei dorobek afrykańskich twórców filmowych, a także ogólne znaczenie kultury afrykańskiej, jest znacznie niedoceniany i niesłusznie pomijany, choć to twórcy afrykańscy jak np. Abdellatif Kechiche czy Rachid Bouchareb stanowią o współczesnym obliczu kina francuskiego. Jako część Unii Europejskiej kwestie imigracji z Afryki staną się coraz bardziej istotne, a nasz festiwal ma na celu ułatwiać dialog międzykulturowe i wzajemne poznawanie poprzez rozszyfrowywanie, zrozumienie i następnie zaakceptowanie różnic w języku filmowym i światopoglądzie.
W związku z powyższym w ramach AfryKamery można powiedzieć, że pokazujemy dwa rodzaje filmów. W ramach pierwszej grupy pokazujemy najważniejsze osiągnięcia filmowe twórców afrykańskich. Przez pięć lat istnienia imprezy pokazywaliśmy filmy, które zdobywały prestiżowe nagrody w Cannes (np. "Moolaade", "Indigenes"), Berlinie (np. "u-Carmen e- Khayelitsha", "Conversations of a Sunday Afternoon", "Imani"), Wenecji (np. "Teza", "Daratt"), Toronto ("Tsotsi"), Sundance (np. "Amandla!", "O Heroi!"). Pokazywano też filmy, które zdobyły nominacje do Oskara za najlepszy film nieanglojęzyczny ("Indigenes", "Yesterday", "Tsotsi") czy zdobywców licznych Cezarów ("Sekret ziarna", "Indigenes"). Do tego odkrywaliśmy mniej znane perły kina światowego, jak znakomicie przyjmowana w Polsce "Lunatyczna kraina", "Żółty dom" czy "Ndeysaan". Dzięki temu udaje nam się pokazać Polakom, że afrykańskie kino wcale nie odbiega standardom zachodnim i pomimo problemów z finansowaniem zasługuje ona na uwagę. Bez oddzielnego festiwalu dla tych filmów pojedyncze obrazy trafiające do polskich festiwalu giną w natłoku produkcji europejskich czy amerykańskich.
Druga grupa filmów ma znaczenie przede wszystkim poznawcze. Nie dotyczy to tylko antropologicznych obrazów, ale przede wszystkim takich, które przedstawiają pewne zjawiska czy nietypową kinematografię niektórych regionów Afryki (jak Egipt czy Nigeria). Dzięki prelekcjom prowadzonym przez znawców kina i kultury afrykańskich przybliżamy specyficzny język filmowy oraz objaśniamy jak pewne elementy kulturowe wpływają na sposób budowania napięcia czy konstruowania opowieści (np. odmienna koncepcja czasu). Dodatkowo prezentujemy też filmy (głównie dokumenty), które prezentujemy nieznaną historię Afryki czy problemy społeczne kontynentu. Przykładowo w 2009 roku szerokim echem odbił się dokument Davida Olusogi "Namibia: Ludobójstwo, a II Rzesza", gdzie pokazano nieznaną historię obozów śmierci ludu Herero założoną przez późniejszych winnych Holokaustu (po pokazach na AfryKamerze wygrał w Polsce nagrody na festiwalach m.in. na Ińskim Lecie Filmowym).
W związku z powyższym zawsze podkreślamy niezwykle ważną rolę edukacyjną naszego Festiwalu. Z jednej strony ma na celu walkę ze stereotypami na temat Afryki i jej kulturowego zacofania, a z drugiej na rozszerzaniu naszej wiedzy, co do historycznego i współczesnego miejsca Afryki na świecie. Wierzymy, że dzięki temu choć trochę pomożemy wyprzedzić nieuniknioną imigrację Afrykanów do Polski i pomóc w ich integracji do naszego społeczeństwa.
EKIPA AFRYKAMERY
ŹRÓDŁO: afrykamera.pl oraz o.pl